Reactie van een journalist

Beste Heer Clijsters,
Het is echt jammer om te lezen dat dit zo moet aflopen. Ik had destijds bij het schrijven van het eerste artikel al het gevoel dat dit écht niet kon. Jullie enthousiasme bij het uitbaten van deze bivakplaats was zo groot. Het verbaast me erg dat de bevoegde overheid hier zo drastisch voet bij stuk houdt.

Toevallig heb ik de voorbije maanden nog een aantal artikels geschreven over mensen met ‘bouwovertredingen’. Zeker geen mensen met een riante villa in de natuur maar gewone mensen, sommigen hadden wel een kleine overtreding begaan. Anderen leken mij echt wel ter goede trouw gehandeld te hebben. Zeker als je weet dat de regels niet altijd en overal even duidelijk waren. Toch kregen ze vaak een erg hard verdikt.

Bij jullie gaat het dan niet eens om een eigen huis, maar om een kampplaats die voor anderen wordt uitgebaat. Dat men ook voor dergelijke zaken geen oplossing kan (of wil) uitwerken, is wel erg teleurstellend.

We willen deze teleurstelling als een oproep naar de overheid zeker naar buiten bregen. Mensen die zich voor het goede doel inzetten hoort men te steunen en niet zo drastisch te hinderen.

Intussen werk ik niet meer alleen voor de krant maar ook voor het VRT journaal en VRT radio. Zij waren eveneens erg verbaasd toen ik hen jullie mail liet lezen. Mogen zij hier ook over berichten?

Natuurlijk (en misschien maar goed) heeft de pers het niet voor het zeggen. Toch hoop ik erg dat we met berichtgeving over deze mooie kampplaats, iets kunnen bereiken.
….

Eén maand geleden heb ik nog een man uit Ham in de krant gezet, en voor de Radio geïnterviewd. Hij had een (oude) woning die – volgens stedenbouw – in natuurgebied lag. Hij had vergunningen van de gemeente gekregen voor verbeteringen, maar die waren volgens Stedenbouw nietig. Omwille van de dwangsommen was hij al begonnen met de afbraak. De berichtgeving in de pers heeft daar helaas niets aan kunnen veranderen. Het dossier was al te ver gevorderd.

Misschien ken je ook het trieste verhaal van het bejaarde koppel uit Tessenderlo, die uit hun huisje gezet werden. Die haalden de televisie. De woordvoerders van Stedenbouw en de minister vonden het steeds heel vervelend. Maar het vonnis is toch uitgevoerd.

In Zonhoven lijkt de hele media-aandacht (voorlopig) toch wat bereikt te hebben. Daar filmden we in december vorig jaar een gezin wiens meubels in beslag genomen werden. Zij hadden een huisje in recreatiegebied verbouwd, ook na goedkeuring van de gemeente. Het ging niet om een villa, maar om een boerderijtje uit… 1901. Daar wordt nu aan een oplossing gewerkt. Ik hoop voor die mensen dat het lukt.

De lijst van dit soort dossiers wordt wel erg lang, lijkt me. Bij jullie gaat het dan niet eens om een privéwoning, maar om een kampplaats waar al zo veel groepen van genoten hebben. Dan nog dwangsommen opleggen is er wel heel ver over. Zeker als je weet dat de Vlaamse overheid in Diepenbeek langs het Albertkanaal natuurgebied wil omvormen in… industriegebied. Als zoiets kan, waarom kan er dan niets gedaan worden voor een kampplaats in natuurgebied? Die lijkt me toch wel veel milieuvriendelijker, hé?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.